Imię i nazwisko: Vasily Leontiy Arystarch
Przezwisko: Scoppio (z wł. Huk)
Wiek: Nie całe 19 lat.
Rasa: Mutant
Specjalizacja: Cień
Grupa: Niewolnicy
Ranga: Wypaczony Demon
Wygląd:
Ha! Jego to idzie zauważyć nawet z daleka. Pierwsze co rzuca się w oczy to dwa duże pomarańczowożółte rogi skierowane ku górze. Wbrew pozorom są one naturalne, bardzo wytrzymałe i nie służą za nic więcej jak tylko ozdoba, a przynajmniej Vasily nie używa ich do niczego więcej. Następną cechą charakterystyczną są niebywale dziwne oczy. Nie chodzi o ich kształt, a sam kolor. Jego białka są żółte, a tęczówki pomarańczowe, świecące w półmroku niebezpiecznie, ale to dzięki nim wspaniale widzi w ciemnościach, ale za to gorzej za dnia. Kolejną cechą jest długi czarny ogon zakończony kitką. Jest w miarę wysoki bo mierzy sto siedemdziesiąt osiem centymetrów i waży tylko sześćdziesiąt osiem kilogramów. Ma białą skórę która jest strasznie wrażliwa na światło słoneczne. Jego włosy są kruczoczarne średniej długości ułożone w artystycznym nieładzie, ale często ukryte pod kapturem. Na twarzy ma dziwny szary tatuaż obejmujący uśmiech i okolice oczu niczym makijaż klauna. Często ubiera się w czarno-fioletowe ciuchy znacznie się wyróżniające. Zwykle sam je sobie projektuje. Jego uzębienie odznacza się posiadaniem wydłużonych kłów, które zazwyczaj widać mimo, że ma zamknięte usta. Zazwyczaj na jego twarzy maluje się cyniczny, wredny uśmieszek, to samo tyczy się wzroku, który jest lekceważący.
Charakter:
Ciężki... Jest zmienny... Ciężko go określić w jakikolwiek sposób. Raz bywa całkiem pomocny, uczynny, towarzyski i zabawny innym zaś razem wredny, cyniczny, dokuczliwy niczym prawdziwy demon. Nie. Nie ma rozdwojenia jaźni po prostu taki już jest i tego nic nie zmieni. Ale to nie tak, ze nie da się z nim zaprzyjaźnić. Dla swoich znajomych jest całkiem sympatyczny, ba, nawet ogranicza swoje uszczypliwe komentarze do minimalnego minimum jego osoby. Jest coś takiego, że Scoppio potrzebuje kogoś nad sobą. Lubi być wolny i mieć ogólną swobodę, ale lubi też słuchać rozkazów. Jest lojalny i jest w stanie oddać życie za swojego Pana o ile ten zaskarbi sobie jego zaufanie. Dzięki temu, ze jest nieobliczalny jest w stanie dopuścić się wszystkiego byleby tylko zadowolić swojego Pana. Nie ma zasad moralnych, wiec zabicie dziecka metodą rozszarpania na strzępy nie jest dla niego niczym dziwnym, ba, nawet to zabawne, jest też cholernym sadomasochistą. Nigdy nikogo nie pokochał. Nie wie co to za uczucie i poniekąd uważa je za zbędne. Panicznie boi się małych żyjątek. Głownie dotyczy to insektów. Uwielbia słodyczy jak i krew więc jest to jeden z najskuteczniejszych sposobów pozyskania jego zaufania.
Historia: Nie znał swojej rodziny. Wychowywała go kobieta, która była dziwką. Nie poświęcała więc mu za dużo czasu. W wieku 4 lat uciekł z "domu", a z racji, że dziwnie wyglądał nikt nie chciał się nim zająć. Długo szwendał się po okolicy aż napadły go nibypsy. W sumie poddał się i czekał na to aż go rozszarpią, ale te zamiast tego zabrały go ze sobą. Wykarmiły go, co prawda surowym mięsem, ale o dziwo organizm Scoppio jest przyswajał i dostarczał potrzebnych składników. Z biegiem czasu jak rósł zaczął pomagać swojej "rodzinie" w zdobywaniu pożywienia. Wodził ludzi, zagadywał ich i zaprowadzał w wyznaczone miejsca... Tam już sfora robiła swoje i tak robił do czasu aż nie została złapany przez pewną osobę. Był to bodajże ktoś z arystokracji. Złamał go, torturując go i w końcu wytresował jak każdego psa. W związku z tym iż jego Pan został zamordowany, bo i tak się zdarza jest zmuszony szukać kogoś innego na to miejsce. Do dzisiaj nikogo nie znalazł, bo ma specyficzne wymagania. Tak więc błąka się po okolicy jak bezpański pies w poszukiwaniu swojego miejsca.
Ciekawostki:
- Nie widzi dobrze w dzień, jego oczy są wrażliwe na światło, ale w nocy widzi wszystko jak za dnia, nawet w kompletnych ciemnościach.
-Jest szybki, zwinny i potrafi dobrze wykorzystywać swoje otoczenie, a co za tym idzie nie jest wcale zbyt silny. Nadrabia to czym innym, a mianowicie sprytem.
-Dobrze dogaduje się z bestiami i w ich oczach jest neutralną istotą. Za sojuszników uważa tylko nibypsy i nie da ich zabić na swoich oczach.
-Z powodu swoich mutacji jest odporniejszy na promieniowanie na zewnątrz, przez co może się poruszać na powierzchni ale okropnie go to męczy i jeżeli szybko nie zejdzie pod ziemie zaczyna chorować.
-Doskonale rozwinął swoją umiejętność nakładania cieni. Może sam stać się niewidzialnym na bardzo długi okres czasu, ale ma problemy z ukrywaniem innych co ogranicza się do jednej osoby na parę minut.
-Jak już było wspomniane wcześniej boi się insektów i to panicznie.
-Lubi wszelkiego rodzaju słodycze i krew.... Dużo krwi...
xyz
Sro Gru 31, 2014 9:44 pm